-"Σύντροφε διαβάτη!
Αυτή εδώ είν'η οδός Ζουκόβσκι;"
Με κοιτάζει,
σαν ένα παιδί που βλέπει έναν βρικόλακα,
τα μάτια ορθάνοιχτα,
ζητά να με αποφύγει:
-"Όχι σύντροφε, αυτή είναι η οδός Μαγιακόβσκι
χιλιάδες χρόνια τώρα.
Δεν είν'εδώ, στο κατώφλι της αγαπημένης,
που αυτοχειριάστηκε;"
Τι έκανε λέει;
Πως;... Εγώ!... Αυτοκτόνησα;...
Влади́мир Влади́мирович Маяко́вский (Ποίημα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.