Ρόδο που το'κοψαν αργά

Έκοψα το νεκρό τριαντάφυλλο μαζί με την καρδιά της τριανταφυλλιάς.

Κι αμέσως φύσηξε ένα παράξενο αεράκι στο χρώμα του παιδικού πρωινού,

σαν το ψηλό φτερούγισμα πουλιού κατά το Νότο μέσα στου φθινοπώρου τις μετακινήσεις.

Άραγε, πες μου, τα δάχτυλά μου γύρω απ'το κλωνάρι ή τα δικά σου είναι που του ξανάδωσαν ζωή;

Επειδή τότε το φως κατακαλόκαιρου σα βλέμμα μπήκε μες στο σπίτι,

ενώνοντας μας στην αγάπη.

Άκουγε την καρδιά μου το παιδί κοιτάζοντάς μας:

Ο δρόμος από μένα μέχρι εκείνο περνούσε μέσα από την αγκαλιά σου,

κάτω απ'τους ήχους του νεκρού τριαντάφυλλου που τραγουδούσε.

Loys Masson (Ρόδο που το'κοψαν αργά)