Μέρες του 1903

Δεν τα ηύρα πια ξανά — τα τόσο γρήγορα χαμένα....

τα ποιητικά τα μάτια, το χλωμό

το πρόσωπο.... στο νύχτωμα του δρόμου....

Δεν τα ηύρα πια — τ'αποκτηθέντα κατά τύχην όλως,

που έτσι εύκολα παραίτησα·

και που κατόπι με αγωνίαν ήθελα.

Τα ποιητικά τα μάτια, το χλωμό το πρόσωπο,

τα χείλη εκείνα δεν τα ηύρα πια.

Κωνσταντίνος Καβάφης (Μέρες του 1903)