εγώ το σώπασα ταηδόνι΄
μα η συγνεφιά με πνίγει τώρα,
ω, πέστε μου, που ξημερώνει;
Κι απόστασα μέρες και νύχτες
μέσα στην έρμον οδοιπόρος
κι ούτε ο γιαλός ξανοίγει ομπρός μου
κι ούτε πια βλέπω πίσω τόρος.
Εγώ τον ρήμαξα τον κήπο
εγώ τον ξύπνησα τον γκιώνη΄
μα η συγνεφιά με πνίγει τώρα,
ω, πέστε μου, που ξημερώνει;
Κωνσταντίνος Χατζόπουλος (Εγώ τα μάρανα τα ρόδα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.