Σελίδες

Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

Το χαρτοπαίγνιο

Γριές εταίρες και χλομές σ'ανάκλιντρα φθαρμένα,
μπογιά στο φρύδι, γλυκερό το βλέμμα το μοιραίο,
με νάζια όπως τσακίζονται, στα γερασμένα αφτιά τους
κροτούν τα σκουλαρίκια τους με τον αχό το νέο.

Γύρω από τσόχες πράσινες πρόσωπα δίχως χείλια,
χείλια ασπρουλιάρικα στεγνά, γούλια ξεδοντιασμένα,
και δάχτυλα με τους σπασμούς μιας καταχθόνιας θέρμης,
που ψάχνουν τσέπες αδειανές ή στήθια ταραγμένα.

Κάτω από βρόμικη οροφή χλομά λαμπιόνια αράδα
και κρεμαστά πολύφωτα, που έχουν σημαδέψει
τα φώτα τους, τα σκυθρωπά μέτωπα ποιητάδων
τον ματωμένο ιδρώτα τους που'χουν εκεί ασωτέψει.

-Να η μαύρη εικόνα ως όνειρο που είδα κάποια νύχτα,
ωμή να ξετυλίγεται στην καθαρή μου βλέψη,
κι εγώ τον ίδιο μου σε μια γωνιά του άντρου
τον είδα αμίλητο, ψυχρό κι έτοιμον να ζηλέψει

Αυτούς με το πεισματικό το πάθος που τους τρέφει,
κι αυτές τις πόρνες τις γριές με το μακάβριο κέφι,
που εμπορευόταν θαρρετά μπροστά μου τ'αγαθά τους
την παλαιά του αυτός τιμή, αυτές την ομορφιά τους!

Ξάφνου η καρδιά μου τρόμαξε που πήγε να ζηλέψει
τον κακομοίρη που'τρεχε σ'άβυσσο με μανία,
τύφλα απ'το ίδιο το αίμα του, ενώ θα προτιμούσε
πόνο από Χάρο, κόλαση απ'την ανυπαρξία.

Charles Baudelaire (Το χαρτοπαίγνιο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.