Μ'έφαγαν οι πεταλούδες

θα κερδίσω ίσως στον ιρλανδέζικο ιππόδρομο

ίσως τρελαθώ

ίσως

ίσως ταμείο ανεργίας ή

μια πλούσια λεσβία στην κορυφή του λόφου

ίσως να μετενσαρκωθώ σε βάτραχο...

ή να βρω 70.000 δολάρια σε μια πλαστική σακούλα

να επιπλέουν στη μπανιέρα

χρειάζομαι βοήθεια

είμαι ένας παχύς άντρας που μ'έφαγαν

τα πράσινα δέντρα

οι πεταλούδες

κι εσύ

μια έτσι και μια αλλιώς

σαν τη λάμπα

τα δόντια μου πονούν πονούν τα δόντια της ψυχής μου

δεν μπορώ να κοιμηθώ

προσεύχομαι για τα χαλασμένα τραμ

τα λευκά ποντίκια

τις μηχανές που άρπαξαν φωτιά

το αίμα πάνω στην πράσινη ρόμπα του γιατρού σ'ένα

χειρουργείο του Σαν Φρανσίσκο

και με μάγκωσαν

ω ωχ

άγρια: το κορμί μου εκεί γεμάτο παρά μόνο από'μένα

πιασμένος στα μισά του δρόμου ανάμεσα στα γηρατειά

και την αυτοκτονία

σπρωγμένος σε εργοστάσια μαζί

με τους νεότερους

κρατώντας τον ρυθμό

καίγοντας το αίμα μου σαν βενζίνη και

κάνοντας ευτυχισμένο τον επιστάτη

τα ποιήματα μου δεν είναι παρά

γρατσουνιές στο πάτωμα

ενός κλουβιού.

Charles Bukowski (Μ'έφαγαν οι πεταλούδες)