και στην καρδιά τους εγέρασαν.
Εκίνησαν τότε σα φίλοι,
σα δυο ξερά φύλλα στο χώμα.
Επειτα εχώρισαν ακόμα,
κάποιο φθινοπωρινό δείλι.
σα δυο ξερά φύλλα στο χώμα.
Επειτα εχώρισαν ακόμα,
κάποιο φθινοπωρινό δείλι.
Τώρα καθένας, με ωχρό στόμα,
σκύβοντας, φιλεί τα δεσμά του.
Επειτα θα γύρουνε ως κάτου
και θα περάσουνε στο χώμα.
σκύβοντας, φιλεί τα δεσμά του.
Επειτα θα γύρουνε ως κάτου
και θα περάσουνε στο χώμα.
Κώστας Καρυωτάκης (Ιστορία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.