Σελίδες

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Μες στη διαφάνεια

Μες στη διαφάνεια του πρωινού άνοιξα τα παράθυρά μου
και σ'είδα απ'όλα τα σημεία χαρούμενη να κατεβαίνεις
πλαγιά-πλαγιά τους ουρανούς, πλαγιά-πλαγιά τους λόφους,
σα νάρχεσαι απ'την πηγή κι απ'την αρχή του κόσμου.
Κουδούνια και χαμόγελα δέρνει το φόρεμα σου,
που το φιλούν και το σηκώνουν οι αύρες στο γαλάζιο`
κ'είσαι παντού με μια αγκαλιά τριαντάφυλλα που φέγγουν
τις πέτρες χρωματίζοντας γύρω μου όταν βραδιάζει.

Μα όταν νυχτώνει, κλείνοντας τα τέσσερα παράθυρά μου,
ενώ στο σκούρο θαλασσί παίρνουν να τρέμουν τ'άστρα,
σμίγω έξω με το μέγα φως του σύμπαντος το φως σου,
λιώνοντας την εικόνα σου σε άχνινα συννεφάκια`
κ'ενώ κάτω απ'τη στέγη μου γέρνω το μέτωπό μου
κι ακούω σκυμένος του δικού μου κόσμου τις καμπάνες,
απ'έξω υπάρχεις εσύ: φως, στερέωμα, ουρανός!

Νικηφόρος Βρεττάκος (Μες στη διαφάνεια)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.