Αγάπη μου, προτιμώ τα τριαντάφυλλα απ'την πατρίδα`
Και πιο πολύ από την φήμη και την αρετή
Μ'αρέσουν οι μανόλιες.
Όσο αυτή η περαστική ζωή δε με κουράζει,
Κι εγώ μένω ο ίδιος,
Θα την αφήνω να συνεχίζει να περνά.
Τι σημασία έχει ποιος κερδίζει και ποιος χάνει
Αν τίποτα δεν έχει σημασία για μένα
Και η αυγή πάντα χαράζει;
Κι αν κάθε χρόνο τα φύλλα
Γεννιούνται με την άνοιξη
Και το φθινόπωρο πεθαίνουν;
Τα άλλα πράγματα, που οι άνθρωποι
Προσθέτουν στη ζωή,
Τι στην ψυχή μου πολλαπλασιάζουν;
Τίποτα, εκτός απ'την επιθυμία της γι'αδιαφορία
Και τη νωθρή της εμπιστοσύνη
Στη φευγαλέα στιγμή.
Ricardo Reis (Προτιμώ τα τριαντάφυλλα απ'την πατρίδα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.