Σελίδες

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Γράμματα στον υπόνομο

Οι απελπισμένοι δέ φοβούνται τα μεγάλα λόγια
έτσι θα'ρθει ο καιρός που θ'ανοίξω το παράθυρο και 
θα χαιρετήσω τα χαμένα καράβια.
¨για ποιό ταξίδι ονειρευτό¨ όπως έλεγε νέος, σχεδό παιδί,
ένας φίλος μου ποιητής - 
ά, ζήσαμε μεγάλα χρόνια, όμως πράγματα ασήμαντα μας πέθαναν
κι αυτό το ωραίο όνειρο μας πήγε τόσο μακριά που δεν
ξαναβρήκαμε το δρόμο
με τα ρολόγια σταματημένα στη μοναδική ώρα:
την ώρα που αργήσαμε
κι ο ταχυδρόμος που κουράστηκε κι έριξε όλα τα γράμματα στον υπόνομο,
ίσως εκεί να ήταν η απάντηση κι εγώ γιατί δεν γυρίζω πίσω,
ποιός με κρατάει σ'αυτήν την ηλικία
γράφοντας μακροσκελή ποιήματα σαν παρατεταμένα
σινιάλα στην υστεροφημία
κι αν φοβάμαι την νύχτα δεν είναι οι τύψεις ή τα φαντάσματα
αλλά αυτή η απειλητική ευωδία των ρόδων που ερημώνει τα προάστια -
πρέπει να'σαι προικισμένος για τη δυστυχία...

Τάσος Λειβαδίτης (Γράμματα στον υπόνομο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.