Ερείπια

Το κλειστό βιβλίο,

το λυπημένο βιολί,

ο ραγισμένος άγγελος που αγρυπνεί

- που είστε, παιδικά μου χέρια!

Με λησμονήσατε.

Μα δε μπορώ,

δεν έχω πιά τα μάτια μου να κλάψω.

Η βροχή αποκλείστηκε στον κήπο.

Απ'τα κλαδιά των δέντρων κρέμονται

καρδιές,

μικρά φώτα,

ο ήχος μιας καμπάνας,

η προσευχή.

Ακόμα καπνίζουν

των ημερών τα ερείπια...

Τάκης Βαρβιτσιώτης (Ερείπια)