Οικογενειακή συνάθροιση

Άλλα πόσον καιρό είχα μείνει εκεί, και τί ήταν εκεί; - ενώ

εδώ οι ώρες περνούσαν, σχεδόν ήσυχες, μόνο που έπρεπε

κάθε στιγμή να διαλέξεις ή άρχιζε η βροχή κι η πιο βαριά

απ'τις δούλες σηκωνόταν κι έφερνε μέσα την προφητεία

ή ο πατέρας μας κοίταζε ανήσυχος, σαν να'ταν αυτός ο

ένοχος που δε μιλούσαν τα πράγματα και το ρολόι κυβερνούσε

μυστικά το σπίτι, οδηγώντας τα κορίτσια σε προφυλάξεις

ή τη μητέρα σε χωριστή κάμαρα - αλλά το βράδυ

οι γρύλοι, ακουμπισμένοι στα παλιά φέρετρα, τραγουδούσαν

στ'άρρωστα παιδιά κι η τρελή της στέγης ήθελε

δικό της όλον τον ύπνο,

ώσπου η σελήνη έγερνε πάνω στο λόφο, αιμόφυρτη

- σαν τον ποιητή πάνω σ'αυτό το πεπαλαιωμένο αλφάβητο.

Τάσος Λειβαδίτης (Οικογενειακή συνάθροιση)