μες απ'τη φθινοπωρινή χλόη
βρέχεται το μανίκι μου,
γίνεται μούσκεμα σαν γυρίζω
χωρίς να σε δω.
*
Πόσο φευγάτο
τ'όνειρο της νύχτας
που περάσαμε μαζί,
σαν κλείνω τα μάτια μοιάζει
πιο άπιαστο από ποτέ.
*
Ήρθες; Ήρθα;
Δεν ξέρω κάν,
αλήθεια ή όνειρο;
Κοιμόμασταν
ή ξύπνιοι ήμασταν;
*
Πέρασα το μερόνυχτο
μήτε ξύπνιος
μήτε κοιμισμένος
κοιτώντας σκεφτικός
τις ανοιξιάτικες βροχές.
在原 業平 (Αριγουάρα Νο Ναριχίρα, Τάνκα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.