Καρδιά μου

Καρδιά μου σε θεμελίωσαν οι πόνοι

σε βρήκε η συμφορά για καταφύγιο

μα πόσο σε θαυμάζω:

Έχεις το θάρος

χίλιες φορές ακόμα ν'αγαπήσεις

χίλιες φορές ακόμα ν'αντικρίσεις

το χάροντα, στη θύρα σου επισκέπτη

και τα καράβια που ποτέ δεν θα'ρθουν

σκυφτή στην προκυμαία να περιμένεις.

Στο γκρέμισμα της μιας σου αγάπης πάνω

χτίζεις μιαν άλλη, σαν πρωτοπλασμένη.

Ποδοπατάς τους όρκους σαν τα φύλλα

τα φθινοπωρινά, τα μαραμένα

κι άπιστη έχεις γενεί μεσ'στη χαρά σου

και χριστιανή πιστή μέσα στις λύπες.

Καρδιά μου σαν μεγάλο είσαι βιβλίο

κι όσο σε ξεφυλλώ τόσο μαθαίνω.

Александр Сергеевич Пушкин (Καρδιά μου)