Σελίδες

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Που φτάνουν πάντα απο μακριά


Είμαστ' εκείνοι οι άνθρωποι που αργοπορούνε πάντα,
είμαστ' εκείνοι οι άνθρωποι που φτάνουν πάντα από μακριά.
Βαριά, κατάκοπα τα βήματα μας, λυπημένα,
είμαστ' εκείνοι οι άνθρωποι που αργοπορούνε πάντα.


Καν δεν γνωρίζουμε πώς να πεθάνουμε εν ειρήνη. 
Κι όταν το πρόσωπο τ' απόμακρου θανάτου πλησιάζει,
πύρινο πανδαιμόνιο ανατινάζεται η ψυχή μας.
Καν δεν γνωρίζουμε πώς να πεθάνουμε εν ειρήνη.


Είμαστ' εκείνοι οι άνθρωποι που αργοπορούνε πάντα.
Δεν φτάνουμε στην ώρα μας ποτέ με επιτυχία,
στο παράδεισο, στην αγκαλιά, στα όνειρα μας
Είμαστ' εκείνοι οι άνθρωποι που αργοπορούνε πάντα.
Ady Endre (Που φτάνουν πάντα απο μακριά)



Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Αυτό είναι όλο

Ζῶ στὴ φεγγοβολὴ
ποὺ προχωράει
ὁλόγιομα τὰ χέρια μου
μὲ πόθους
κι ὁ κόσμος εἶναι ὄμορφος πολὺ
μοσκοβολάει.


Τὰ μάτια μου λιμπίστηκαν
τὰ δέντρα
τὰ δέντρα ποὺ γιόμισαν ἐλπίδες
καὶ ντύθηκαν τὴ πράσινη στολὴ
τὸ λιόχαρο δρομάκι προχωράει
σ᾿ ὁλόδροσο χαλὶ
κι ἀπ᾿ τὸ φεγγίτη μὲ καλεῖ
στὶς πράσινες νησίδες.


Κι οὔτε μυρίζομαι τὰ φάρμακα
τ᾿ ἀναρρωτήριο πιὰ δὲ βρωμάει
-θ᾿ ἀνοίξουν τὰ γαρούφαλα
ἡ ὥρα ἡ καλή-


Τί τάχα ἂν εἶσαι φυλακή;
Νὰ μὴ λυγᾶς!
αὐτὸ εἶν᾿ ὅλο.


Δὲν εἶναι ἄλλη συμβουλή.
Nazim Hikmet (Αυτό είναι όλο)